En sevdiğim Kuzguncuk...

Basit bir tost, acı bir çay... Bazen en keyiflisi değil midir? Herşeyde muhteşem ve komplike bir tat aramak bazen hüsrana sebep verebiliyor. Canımız tatlı çektiğinde bütçemize uygun filanca bir pastaneye gittiğimizde midemizi yakan-bozan, korkunç krem şantili ve esanslı pastalar mutsuz edebiliyor. Ama basit bir tost ve acı çay, mekanınızda huzurluysanız hiç batmıyor...

Bugün Kuzguncuk'taydım. Evime çok yakın bir yer ve yaşamak istediğim yer. Saat 4'te çalan kilise canı, evleri, insanları... Sıcak bir mahalle havası var hala... Tabi bunun sonucunda muhteşem pahalı evleri var.

Kuzguncuk
Facebook "Kuzguncuk" sayfasından alınmıştır.

Kuzguncuk'ta herhangi bir yerde bir çay içmek, yanında tost yemek... Huzurlu bir ortamda bundan keyiflisi var mı? Belki Çengelköy'de Has Fırın'dan 2 simit alıp, Çınaraltı'nda denizin kenarında bir yere yerleşmek ve oranın da bir acı çayını içmek olabilir. Çınaraltı aslında eskiden çok keyifli bir yerdi... Küçük bir mekandı ve içeride soba yanardı. Bir keresinde çok yağmur yağdığında, çatısının aktığına bile şahit oldum. Akan çatı sevimsiz gibi gelebilir ama beni hiç rahatsız etmemişti. Şimdi ise kocaman bir mekan oluvermiş, o sıcaklığını kaybetmiş gibi ama dışarıda, denize yakın oturunca iyot kokusu yine aynı. Baharda, sabahın erken saatinde gidilmeli. Kimseler yokken.

İkisinin arasındaki Beylerbeyi ise nedense o kadar çekici gelmiyor. Belki orada oturduğumdan, belki esnafını yakından takip edebildiğim için... Orada ise Köy Kahvesi'nden Mazhar Abi'nin acı çayı ve sohbeti mutluluk veriyor. Beylerbeyi de eskiden daha güzeldi...

Anadolu Hisarı

Facebook "Anadolu Hisarı" sayfasından alınmıştır.

Boğaz'ın Anadolu tarafını sırayla yazabilirim aslında. Hepsi için eskiden daha güzeldi diyebilirim. Her biri yine de keyifli. Bir tost ya da simit ile bir çay yeterli. Fazlasını aramaya hiç gerek yok.

Kuzguncuk'ta sakinlik, Beylerbeyi'nde biraz balık, Çengelköy'de simit, Vaniköy'de denizin üzerindeymiş gibi oturabilmek, Hisar'da dere kenarından aile mezarlığındaki büyüklerimize selam yollamak...




Kandilli, Kanlıca, Beykoz derken Karadeniz'e yaklaşmak... Köyleri, orman yollarıyla Kavak, Fener...

Kuzguncuk ille de Kuzguncuk derken bütün Boğaz'ı benimsemişim. En lezzetli yemeği bulmak her zaman mümkün değil ama en keyifli ortamlar değil midir kimi zaman yemeğe tadını veren!

Nazım Hikmet'in "Kuzguncuk" şiirinden alıntı yaparak huzurlu günümün yazısını sonlandırıyorum!

Kuzguncuk

Beykoz'da oturmalı

                Beykoz'da çalışan adam.

Fakat Kuzguncuk şirin yerdir

               ve gayet nefis yapar gül reçelini

               pansiyoncu Madam ve kızı Raşel.