bu bir zayıflama yazısı değildir.

Bin yıldır yediğim tatlılara, hamur işlerine, limitsiz beslenmeye doydum artık. Karbonhidrata veda ettim. Canım bir şeyleri çok istediğinde, zamanında yeterince yediğimi kendime hatırlatıyorum. Bedenim hakkettiği dengeyi bulunca, kendimi ödüllendireceğim. Mesela, 5 kilo verdiğimde merak ettiğim bir İtalyan restoranına gideceğim ve kocaman bir pizza yiyeceğim. Aslında canım risotto çekiyor. Şekeriyse tatlı yemek dışında çok tüketmiyorum. Elbette ki diğer gıdalardan alıyorum. Şu an inanılmaz kilo vermiş bir arkadaşımın önerisiyle unlu hiç bir zımbırtıyı tüketmiyorum. Kahvaltıdaki ekmek de buna dahil, ne yazık ki... Deli gibi yumurta yiyorum. Öyk geldi.

Bedenim için sağlıklı olanı yaparken, istediğim sağlıklı beslenme düzenini de tam oturtacağıma inanıyorum. Ekmekli kahvaltı düzenine geçtiğimde, bulabildiğim en sağlıklı undan kendi ekmeğimi yapacağım. Fırınımızın pişirme kabiliyetinden şüphe duymama rağmen. İşte böyle.

Bu kendimi sınırlandırma olayı, yemek yapmama da limit koyuyor. Garip bir psikoloji. Halbuki şeker-un içeren gıdalar dışında neredeyse her şeyi yiyebiliyorum. Her gün farklı bir peynirli omlet yapıyorum mesela. Buzluktaki bezelyelerden püre yapıp, et ile yiyeceğim. Kerevizim var, çorba yapacağım ve yanına da maş fasülyesinden güzel bir salata yapabilirim. Kıvır kıvır kıvırcık salatam da var; güzel bir peynirli salata. Hmm, balıkçıya gidip ızgarada pişmiş legal boyutlarda bir kocaman balık... Sanırım bir süre sonra kendime meyvalı tatlılardan yapabilirim; az şekerli... Bu arada günde 1 tatlı kaşığı balı da hüpletiyorum. Şanslıyım ki kahvemi ve çayımı şekersiz içiyorum. Türk kahvemi orta içerim ama... Poff, henüz 4. gün bitti.

İşin özü, bundan sonra sağlıklı yemekler paylaşacağım, bilginize.