Kısaca; SAFRAN

Kısaca çünkü bu yazıyı eski dosyalar arasında buldum. Gerçekleştirilmemiş bir proje için hazırladığım taslağın bir bölümü. Çabam boşa gitmesin diye, buyurun:


-->
Uzun yolculuklar sonunda, İpek Yolu sayesinde diğer pek çok ürün gibi çeşitli coğrafyalara ulaşan safran, her zaman altın kadar değerli olmuştur. Asya, Akdeniz ve Avrupa’nın altın bitkisi safran, bazı ülke mutfaklarının olmazsa olmazıdır. İspanyollar’ın paella’sı, Türkler’in safranlı pilavı ve zerde tatlısı safran olmadan olmaz.
Adını kentlere veren, adına festivaller düzenlenen safran, mutfaktaki kullanımı dışında kültürel bir öğe olarak ele alınmalı ve incelenmelidir. Türkiye’de, Safranbolu’ya adını veren safran bitkisinin yetiştiriciliği bölgede yılda  12-13 kilogram kadardır. Osmanlı dönemindeki safran üretimi 8-10 tonu buluyordu. Osmanlı’da sünnet düğünlerinde, özel yemeklerde safranlı pilav, çorba ve zerde sunulurdu. Safran üretimi, günümüzde ne yazık ki sadece Safranbolu’yla sınırlı kalmış, üretim miktarları da yukarıda belirttiğim gibi inanılmaz derece azalmıştır. Safranbolu, 1994 yılında UNESCO tarafından Dünya Kültür Mirası listesine alınmıştır.
Dünyada safran üretiminin önemli bir kısmı İspanya’nın Mancha Bölgesinde devam ederken, 1960’lardan beri aynı bölgede Safran Çiçeği Festivali düzenleniyor. Safranbolu’da da, yaklaşık 10 yıldır Altın Safran Belgesel Filmleri Festivali düzenlenmektedir. 
Safranın tarihsel süreci ve bulunduğu coğrafyaların niceliğine bakıldığında bugün hakettiği değeri bulamıyor. Genel olarak kullanılan “altın” benzetmesini ise tam olarak hakediyor. Geçmişiyle kıyasladığımızda üretim ve kullanım alanları azalsa da İspanya ve Türkiye hala safranın değerini korumaya çalışıyor. 

Kaynak belirtemediğim için affedin.
///

I found this brief article while searching for my ex-project files. This is the part of an outline of a hold off project. Just wanted to share:

-->
Saffron which has the value of gold had reach to different regions like many other products with the help of the Silk Road.  Golden herb of the Asia, Mediterrenean and Europe is a must in some cuisines. For instance Spain’s “paella” and Turkey’s “pilaf with saffron” and “zerde” is essential.
While giving its name to cities and festivals worldwide, saffron subject should be handle as cultural matter besides its culinary usage. In Safranbolu Turkey, which takes its name from Saffron,  cultivation of saffron is 12-13 kilogram per year while it was 8-10 tons during Ottoman Empire.  Zerde, pilaf and soups with saffron were served in circumcision feasts and dinings in Ottoman Empire. Today, unfortunately saffron cultivation of Turkey is seen only in Safranbolu with limited amounts. Safranbolu is in the list of UNESCO’s World Heritage since 1994.
One of the most important and largest location of saffron cultivation is in Spain’s Mancha Region. Since 1960 Festival of Saffron Rose is organized in that region. Also in Safranbolu, Golden Saffron Documentary Film Festival is organized for almost 10 years.
Looking at the saffron’s historical phase and widespread of it’s locations we can admit that it does not have the value it deserve. But, deserves the “golden” metaphor. When we compare it’s cultivation and usage areas with the past, it’s obviously seen that Spain and Turkey tries to protect the value.

Yorumlar

Popüler Yayınlar