Ebegümeci (Kömeç)

Baharın bereketi benim üzerimde. Pazara her gittiğimde birbirinden şifalı ve lezzetli yiyecekler bulabiliyorum. Bu güzelliğe ulaşmak için yüksek binaların olmadığı, trafiğin az olduğu yerlerde olmak lazım. Bu bahar şans benden yana...

Ebegümeci ya da kömeç, herkesin bildiği bir bitki. Pek çok yerde kendi kendine yetişiyor. Burada yol kenarlarında sık sık karşıma çıkıyor. İstanbul'daki bahçemizde de kendi kendine çıkabiliyor. İstemediğiniz kadar... Ispanak gibi pişirebilir ya da kısa yoldan kavurarak da yiyebilirsiniz. Ben kavurdum. Yanında, bir gün önce denediğim "yoğurtlu çağla"nın yoğurduyla birlikte yedik. Şöyle ki, yemekleri biraz babamın dişine, damağına göre pişirmek durumundayım. Az pişmiş ot saplarından hoşlanmıyor, e otu çok pişirmek istemiyorum. Zaten ebegümecinin kalın saplarından kurtuldum. Toprak ve börtü böcek artıklarından kurtulsun diye suda beklerken arada kendisi bazı saplardan kurtulmuş zaten...

Bir bağ ebegümecini önceden kavurmaya başladığım soğana (1-2 soğan) ekleyerekten kavurdum. 3 diş sarımsak da ekledim ve elbette zeytinyağında pişirdim. Sapların pişmesi gerçekten kolay olmadı, ben azıcık su ekledim ve suyuyunu iyice çekmesini bekledikten sonra 2-3 dakika daha kavurdum. Bu kadar. İçine en son domates eklemek istedim mesela. Küp küp doğranmış ya da ikiye bölünmüş küçük domateslerden. En son ekleyip hafif ısınsın ama pişip, püre olmasın istedim. Yapmadım ama öyle olsun istedim sadece.